به نقل از روابط عمومی اتاق اصناف تهران
بیژن عبدالهی، رئیس اتحادیه دارندگان تالارهای پذیرایی و تجهیز مجالس تهران با بیان مطلب فوق اظهار کرد: اتاق های عقد بدون داشتن پروانه کسب و پرداخت هیچ گونه هزینه ای در خانه های بزرگ، هم مراسم عقد برگزار می کنند و هم تمامی مراسمات پذیرایی را مانند تالارها در این اتاق ها اجرا می کنند. این افراد نه مالیات می دهند، نه بیمه و نه عوارض شهرداری و از آنجایی که در مکان های مسکونی قرار دارند، اماکن هم نمی تواند ورود کند؛ حال آنکه تالارهای پذیرایی تمامی هزینه های معلوم را می پردازند و ورشکست هم می شوند.
وی با اشاره به تخلف دفاتر ثبت ازدواج و طلاق در برگزاری مراسم در این مکان ها گفت: دفاتر ثبت عقد و ازدواج فقط باید مراسم اجرای خطبه عقد را به جا بیاورند؛ اما متاسفانه این اماکن هم به برگزاری مراسم و اجرای سفره عقد می پردازند. تمامی برنامه هایی که می تواند در تالار اجرا شود در این دفاتر انجام می گیرد؛ بدون اینکه اجازه داشته باشند و این در حالی است که تالارداران هر روز ورشکسته تر می شوند. اگر دستگاه های نظارتی به تخلفات این افراد نظارت کنند، قطعاً حق هیچ کس ضایع نخواهد شد.
رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی و تجهیز مجالس تهران در تشریح وضعیت تالارها در دوران کرونا بیان داشت: در سال ۱۳۹۸ برخی از تالارها به امید کسب درآمد با هزینه های بسیار گزاف به بازسازی و نوسازی تالارهای خود پرداختند؛ حتی واحدهای استیجاری نیز برای جبران هزینه ها با قرض و وام در این راستا اقدام کردند؛ اما متاسفانه ویروس کرونا مجال و فرصتی برای این افراد باقی نگذاشت و قراردادهای مابین تالاردارها و مشتری یکی پس از دیگری کنسل می شد؛ بنابراین نه تنها نتوانستند هزینه ها و قروض خود را بپردازند بلکه برخی به ورشکستگی رسیدند و واحدهای استیجاری را تحویل مالک دادند. بعضی از مالکان هم چند ماه اجاره بها را از مستاجر نگرفتند. متاسفانه علی رغم این شرایط ناگوار تعدادی از مراکز مانند اداره بهداشت، سازمان امور مالیاتی و اماکن بدون درک وضعیت مطالبات خود را دریافت داشتند؛ لذا تعداد زیادی از تالارداران مجبور به ترک صنف و اشتغال در صنف و شغل دیگری شدند.
عبدالهی ادامه داد: در سال ۱۴۰۱ به نظر می رسید با کاهش شدت شیوع ویروس کرونا، تالارهای پذیرایی از چنگ سکون و رکود شدید کسب و کار خارج شوند؛ اما فرهنگ استفاده از تالار از سوی افراد کاملاً تغییر کرده بود. طی سه سال گذشته مردم در هدف گذاری ها و هزینه های خود برای برگزاری مراسم عروسی، عزا و یا مناسبت های خانوادگی تغییر رویه دادند؛ بطوریکه در ارتباط با میزان مخارج، تعداد میهمان و یا هزینه های پذیرایی و اجاره مکان، جور دیگری تصمیم می گیرند، بنابراین تالارهایی که در داخل شهر با پروانه کسب و هزاران قانون دست و پاگیر توانسته بودند اسم و رسمی داشته باشند پس از کرونا حتی توان اداره وتامین هزینه های ملک را نیز ندارند.
رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی و تجهیز مجالس تهران تصریح کرد: علی رغم شرایط سخت تالارداران، مکان هایی در خارج از شهر بدون رعایت معیارهای قانونی و نظارتی در حال رشد و تکثیر و سرویس دهی به دهک های بسیار کوچک و متمول جامعه هستند.
عبدالهی وضع و اجرای قانون ارزش افزوده را هم از مشکلات صنف برشمرد وگفت: مسئولان باید با نظر تخصصی به این صنف نگاه کنند.
دیدگاه کاربران